Het was een indrukwekkend herdenkingsconcert vrijdagavond in een overvolle Evangelisch Lutherse kerk (Mis in D van Antonín Dvorák) waaraan door de stadsdichter Mieke van Zonneveld een extra dimensie werd gegeven. Het was een indrukwekkend herdenkingsconcert vrijdagavond in een overvolle Evangelisch Lutherse kerk (Mis in D van Antonín Dvorák) waaraan door de stadsdichter Mieke van Zonneveld een extra dimensie werd gegeven. 

Zij las drie indringende gedichten voor van respectievelijk Martinus Nijhoff, Willem Wilmink en als laatste een gedicht van haarzelf, met als titel Exodus. De gedichten werden voorgelezen tussen de verschillende delen van de mis waardoor zowel aan de koorzang als aan de gedichten een extra waarde werd toegevoegd. 

Het eigen gedicht van de stadsdichter geplaatst met haar toestemming: 

Exodus
Konden we nu gevallen sterren vangen 
opgespeld en afgelegd in opdracht van de wet
een wet die beknotte als nooit tevoren 
die per trein een uitweg bood van Westerbork
naar Sobibor tot aan een honingloze dood.
Gaten in het straatgezicht, verwoeste synagogen 
wie heeft ze nog gezien met eigen ogen?
We leggen jaarlijks kransen bij een steen
van sterrenstof, het vangnet dat destijds 
ontbrak, we spannen het alsnog.
Want uit de hemel fonkelen herinneringen neer 
aan de klopjacht op een volk zonder verweer.

Mieke van Zonneveld