Van de voorzitter

Na lange tijd volgt nu weer een hartenkreet van jullie voorzitter.

We hebben de afgelopen paar maanden vrij veel leden verloren, door overlijden, door ziekte, maar ook door opzegging. Bij de opzeggers valt, naast andere zaken, vaak te horen dat ze zich ergeren aan het gepraat onder de repetities.

Ik kreeg een recent artikel in de Volkskrant onder ogen waarin precies beschreven staat wat ik in vorige colums ook al beweerde, maar nu met wetenschappelijke onderbouwing van o.a. Prof. Erik Scherder.

Het is wetenschappelijk aangetoond dat zingen een forse aanmaak van het gelukshormoon Oxytocine bewerkstelligt. Dat maakt dat je je gelukkiger voelt, en meer verbonden met je medemens.

Op 4 mei hebben we iets bijzonders neergezet. Op zich is The Armed Man van Jenkins al een indrukwekkend stuk, maar de combinatie met het grote harmonieorkest gaf het nog een extra imposante dimensie.

Door de gestegen kosten van onze concerten zijn we gedwongen om sponsoring te gaan zoeken. Daarbij komt meteen de vraag om de hoek kijken wat nou eigenlijk de waarde van ons koor is. Waarom zou je er geld in steken?

In de jaren dat ik nu in het koor zit heb ik deelgenomen aan verschillende commissies. Daarin kwam naast de eigenlijke taak van de commissie ook het algemene wel en wee van het koor over tafel.